Bir İran Başyapıtı Daha

Rang-e Khode
Reng-i Hoda
The Color Of Paradise
Cennetin Rengi
1999
imdb:78

13w8n

Bana göre yönetmenin başyapıtı: Beççeha-yı Asuman Cennetin Çocukları
Bu filmin adını da ona gönderme olsun diye Cennetin Sesi - Cennetin Rengi denmiş. Orijinal çevirisi: Allahın Sesi

* İran Sinemasının Başyapıtlarından.

* Bizim Berlin film festivalinde ödül alan Ayı  filmine çok benziyor. Gerek doğa çekimleri, gerek çocuk- baba ilişksi, gerekse trajik konusu ile.

* Ninenin evden kaçışı bana Ağustosta Rapsodi filmini hatırlattı.

* Yönetmen rengarenk çektiği bu renk cümbüşü içindeki film'de gözleri görmeyen, ama parmaklarının ucunda Tanrıyı arayan bir kör çocuğu anlatmış... Hele hele ninenin yaptığı kök boyalar ve çiçeklerin parsel parsel dağıldığı sahne harikuladeydi.

* - Büyükanne senin ellerin neden beyaz?
- Benim ellerim beyaz değil ki oğlum, çalışmaktan nasırlı ve kapkara oldular.
- Hayır büyükanne, senin ellerin bembeyaz. İyiliğin rengi bu.

Filmin en iç burkan ve unutulmaz diyaloğu:
Kimse beni sevmiyor!Ninem bile!
Kör olduğum için herkes benden kaçıyor.
Eğer görebilseydim diğer çocuklarla birlikte köy okuluna devam edebilirdim...
Ama, dünyanın ta öbür ucundaki körler okuluna gitmek zorundayım.
Öğretmenimiz, allah'ın bizleri diğer kullarından daha çok sevdiğini söylüyor ama, ben de diyorum ki,
madem öyle, bizi kör yaratmazdı...
Ki böylece o'nu görebilelim.

Öğretmenimiz dedi ki, ”Allah görünmezdir. O her yerdedir. O’nu hissedebilirsin. O’nu parmağının uçlarını kullanarak görebilirsin." dedi.

Allah'ı bulana kadar ellerimle her yere dokunacağım ve  bulduğumda da, kalbimin bütün sırları dahil, her şeyi anlatacağım.

* Babanın haklı isyanında, onun kötü biri olmadığını anlıyoruz.
Tıraş olurken aynanın kırılmasıyla zaten kadersiz olan adam, uğursuzluklarla da mücadele etmeye başlar.

* Köprü ve nehir sahnesi bir İran filmi olarak çok çok iyi kotarılmış. Sadece At için belki batı homurdanmıştır. Ama o da filmi çok gerçekçi kılmış.