yılın en iyi hollywood komedisi
* eksi'den "Son derece sakin ve mütevazi olmasına rağmen yer yer çok vurucu olabilen bir film..."
"Bu tarz filmlerde genelde yancı tipler sırıtırdı, kyle hiç sırıtmamış..."
"Adam karakterini özetleyen bir cümle kuruluyor filmde:
-mitch'in senin hakkında söylediklerini duyunca çok daha yaşlı biri olduğunu düşünmüştüm.- adam hayatını mümkün olduğunca kuralına göre yaşayan, işinde mükemmeliyetçi, geri dönüşüm "bile" yapan özünde iyi insan. sevgilisi onu aldatınca bile çirkeflik yapmayan, başına gelen onca şeyin karşısında söylediği tek kötü söz "get the fuck off my porch" olan biri. hastalığını çabuk kabullenen, başkasına yük olmak istemeyen, çok yakın bir arkadaşı olmasına rağmen ölümüne yalnız biri. aslında klişedir, öleceğini ölen adamın hayatını boşa geçirmekten vazgeçip bir anda uyanarak hayatındaki tüm boktan şeylerden kurtulması. bu film de bunu yapıyor, ama daha önce görmediğim kadar çaktırmadan ve başarılı yapıyor. onunla yatmayan ve ilgisiz kız arkadaşı, annesi, insanlara karşı olan uzaklığı, asosyalliği (ki kendisi dokunulmaktan hoşlanmayan, bir gece kulübünde orada olmaması gereken tek kişi olarak hemen dikkat çeken, kız arkadaşı gezerken evde oturup onu bekleyen bir adet 4 yaş büyük under rug swept)... hepsi hastalığı sonrası olumlu yönde gelişiyor. ama hayat değerli, carpe diem, u la la diye kör gözün parmağı pozitif mesajlar yerine bu değişim hikayeye ve karaktere o kadar güzel yediriliyor ki mesaj kaygısı taşındığını hissetmeden mis gibi filmin derdini anlıyorsunuz. "
"Adam karakterini özetleyen bir cümle kuruluyor filmde:
-mitch'in senin hakkında söylediklerini duyunca çok daha yaşlı biri olduğunu düşünmüştüm.- adam hayatını mümkün olduğunca kuralına göre yaşayan, işinde mükemmeliyetçi, geri dönüşüm "bile" yapan özünde iyi insan. sevgilisi onu aldatınca bile çirkeflik yapmayan, başına gelen onca şeyin karşısında söylediği tek kötü söz "get the fuck off my porch" olan biri. hastalığını çabuk kabullenen, başkasına yük olmak istemeyen, çok yakın bir arkadaşı olmasına rağmen ölümüne yalnız biri. aslında klişedir, öleceğini ölen adamın hayatını boşa geçirmekten vazgeçip bir anda uyanarak hayatındaki tüm boktan şeylerden kurtulması. bu film de bunu yapıyor, ama daha önce görmediğim kadar çaktırmadan ve başarılı yapıyor. onunla yatmayan ve ilgisiz kız arkadaşı, annesi, insanlara karşı olan uzaklığı, asosyalliği (ki kendisi dokunulmaktan hoşlanmayan, bir gece kulübünde orada olmaması gereken tek kişi olarak hemen dikkat çeken, kız arkadaşı gezerken evde oturup onu bekleyen bir adet 4 yaş büyük under rug swept)... hepsi hastalığı sonrası olumlu yönde gelişiyor. ama hayat değerli, carpe diem, u la la diye kör gözün parmağı pozitif mesajlar yerine bu değişim hikayeye ve karaktere o kadar güzel yediriliyor ki mesaj kaygısı taşındığını hissetmeden mis gibi filmin derdini anlıyorsunuz. "
* Bazı dostlar vardır, senden farklıdır... patavatsızlıklarından ve yaptıklarından hoşlanmıyorsundur... Ama etrafındaki suni sevgi pıtırcıklarından, sana daha faydalı olduklarını gördüğünde çok duygulanırsın...
" Tekrar gözlerimi açacağımdan emin olabilir misin? anne"
"- araban yok mu?
- Evet, ehliyetim de yok...
- Nasıl yani!
- Tehlikeli bir şey, ölüme neden olur diye anlamadım. Ama kanser oldum!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder